کلینیک‌های زنجیره ای روان‌شناسی هفتاد

لوگو موسسه هفتاد
پخش ویدیو

روان پزشکی

روانپزشکی چیست؟

روانپزشکی یک تخصص پزشکی است که بر تحقیق، درک، تشخیص و درمان بیماری‌های مغز و اختلالات ذهنی و رفتاری تمرکز دارد. روانپزشکان طیف گسترده‌ای از مشکلات روانی را تشخیص داده و درمان می‌کنند، از بیماری آلزایمر، اضطراب و اوتیسم گرفته تا اختلالات خلقی، سندرم مونچاوزن، روان پریشی و خودکشی. روانپزشکان با نشانه‌های فیزیولوژیکی و عملکردهای ذهنی مختلف که علامتی از مشکلات روان‌شناختی‌اند، آشنا هستند.

روانپزشکی شامل زمینه‌های فوق تخصصی مختلفی است از جمله : روانپزشکی اعتیاد، روانپزشکی کودک و نوجوان، روانپزشکی قانونی، روانپزشکی سالمندان و روانپزشکی عصبی.

اکثر روانپزشکان در بیمارستان‌های مخصوص بیماران روانی مشغول به کار هستند و به درمان بیمارانی که مشکلات حاد روان‌شناختی دارند می‌پردازند.

همه روانپزشکان جلسه را با یک ارزیابی گسترده از هر بیمار شروع می‌کنند که می‌تواند سرنخ‌های مهمی از منبع و ماهیت اختلال ارائه دهد. ارزیابی روانپزشکی شامل مصاحبه‌ای است که در آن از بیمار خواسته می‌شود علائم، سابقه شخصی و خانوادگی پزشکی خود را شرح دهد و ممکن است شامل آزمایش خون و سایر آزمایشات زیستی باشد. از بیماران در مورد علائم جسمی و روانی و داروها (در صورت وجود)، افکار و رفتارهای نگران‌کننده، موقعیت‌هایی که علائم را ایجاد می‌کنند یا آن‌ها را بدتر می‌کنند، تعداد دفعات بروز علائم، مدت زمان ماندگاری آن‌ها، تأثیر آن‌ها بر عملکرد کار یا مدرسه، روابط با دیگران و مشارکت با دیگران و فعالیت‌ها سؤال می‌شود..

از مراجعین خواسته می‌شود در مورد نحوه تربیت، زندگی و روابط فعلی، منابع استرس و تجارب ناراحت کننده‌شان توضیح بدهند و درجه دردی را که احساس می‌کنند توصیف کنند. روانپزشک نه تنها به پاسخ سؤالات توجه می‌کند، بلکه مشاهداتی در مورد میزان هوشیاری، ظاهر، فعالیت حرکتی، حالت عاطفی، عبارات، خلق و خو و عاطفه بیمار نیز انجام می‌دهد.

شرکت در جلسات روانپزشکی به چه کسانی توصیه می‌شود؟

همه‌ی کسانیکه از ناراحتی‌های روان‌شناختی همراه با علائم جسمانی رنج می‌برند می‌توانند به روانپزشکان مراجعه کنند.

سوالات متداول

روانپزشکان از چه درمان‌هایی استفاده می‌کنند؟

روانپزشکان مجموعه ای از درمان‌ها از روان‌درمانی گرفته تا دارودرمانی و درمان‌های جسمی، از جمله تحریک مغز را در اختیار دارند. به عنوان مثال، روانپزشکان به طور فزاینده‌ای توجه خود را به تأثیر متقابل حالات بدن بر عملکرد مغز و سلامت سیستم گوارش به عنوان عامل مهمی در سلامت روان می‌کنند. گوارش، خواب و فعالیت‌های بدنی عوامل زیستی مهمی هستند که ارتباطی متقابل با سلامت روان دارند.

آزمون وضعیت روانی چیست؟

بررسی وضعیت ذهنی مراجع در طول یک جلسه مصاحبه بالینی انجام می‌شود و شامل مشاهده کلی رفتار بیمار – میزان گفتار، مناسب بودن کلمات – و همچنین تمرکز ویژه بر هر یک از اجزای مختلف عملکرد شناختی – توجه، حافظه، عملکرد اجرایی است. ممکن است از بیماران خواسته شود وقایع خاصی را به خاطر بیاورند، دنباله‌ای از کلمات را تکرار کنند، مسائلی را حل کنند، یا هر فکری را که در مورد نیات دیگران نسبت به خود دارند، توصیف کنند.

روانپزشکی در درمان چه مشکلاتی می‌تواند مفید باشد؟
  • اختلالات عصبی رشدی، از جمله ناتوانی‌های ذهنی، اختلال طیف اوتیسم، ADHD، اختلالات تیک مانند سندرم تورت
  • اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان‌پریشی
  • اختلالات دوقطبی
  • اختلالات افسردگی
  • اختلالات اضطرابی
  • اختلالات وسواس اجباری و مرتبط با آن، از جمله احتکار و تریکوتیلومانیا، یا کندن مو
  • اختلالات مربوط به تروما و عوامل استرس‌زا، از جمله PTSD و اختلالات دلبستگی
  • اختلالات تجزیه‌ای
  • علائم جسمی و اختلالات مرتبط، از جمله اختلال اضطراب بیماری (هیپوکندری)
  • اختلالات تغذیه و خوردن
  • اختلالات دفع، از جمله شب ادراری
  • اختلالات خواب و بیداری، از جمله بی‌خوابی و نارکولپسی
  • اختلالات جنسی، از جمله میل، برانگیختگی و اختلالات نعوظ
  • مشکلات نارسایی جنسیتی
  • اختلالات مخرب، کنترل تکانه و سلوک
  • اختلالات مرتبط با مواد و اعتیاد
  • اختلالات عصب‌شناختی از جمله بیماری آلزایمر
  • اختلالات شخصیت
  • اختلالات پارافیلیک، از جمله نمایش‌گرایی و اختلال فتیشیستی
  • اختلالات ناشی از دارو، از جمله دیسکینزی دیررس
  • مشکلات رابطه، سوء استفاده و غفلت، و خشونت شریک زندگی

روانپزشکان در این اختلالات بیشتر بر تشخیص نشانه‌های بیولوژیکی و درمان و رفع آن‌ها می‌پردازند. برای مثال از طریق تصویربرداری مغزی نشانه‌های احتمالی وجود اختلالات اضطرابی را بررسی می‌کنند و با درمان دارویی به اصلاح عملکرد آن بخش مغز می‌پردازند.

چه نوع داروهایی توسط روانپزشکان تجویز می‌شود؟

بهترین درمان برای مشکلات روان‌شناختی درمان ترکیبی ـ دارومانی به همراه روان‌درمانی- است. بطور کلی رایج‌ترین داروهای روان‌گردانی که روانپزشکان تجویز می‌کنند عبارتند از :

  • داروهای ضد افسردگی که برای درمان افسردگی ابداع شده‌اند، معمولاً در درمان اختلالات اضطرابی از جمله پانیک نیز استفاده می‌شوند. داروهای ضد افسردگی که به طور گسترده تجویز می‌شوند، به عنوان مهارکننده‌های انتخابی جذب سروتونین (SSRIs) شناخته می‌شوند. اولین داروی این گروه پروزاک است.
  • داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد اضطراب. داروهای ضد اضطراب که برای درمان اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب فراگیر و اختلال هراس استفاده می‌شود، هدف آن‌ها آرام کردن سیستم عصبی است. آرام بخش‌هایی مانند زاناکس و کلونوپین از داروهای محبوب این گروه هستند. در واقع زاناکس پر مصرف‌ترین داروی روان‌گردان است که از هر یک از داروهای SSRI پیشی گرفته است. با این وجود، داروهای ضد افسردگی SSRI از جمله داروهایی هستند که معمولاً در طولانی مدت برای اضطراب تجویز می‌شوند.
  • داروهای تثبیت کننده خلق و خو یا تثبیت کننده‌های خلق – لیتیوم – معمولاً برای جلوگیری از نوسانات خلقی در اختلال دوقطبی تجویز می‌شوند. آن‌ها همچنین گاهی همراه با داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی به کار برده‌شوند.

 

  • داروهای ضد روان پریشی. داروهای ضد روان پریشی تفکر را شفاف می‌کنند و معمولاً برای درمان اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنی استفاده می‌شوند. آن‌ها همچنین به طور فزاینده‌ای برای درمان اختلالات دوقطبی یا با داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی تجویز می‌شوند.
  • محرک‌ها. محرک‌ها معمولاً برای درمان ADHD (همراه با روان‌درمانی و تغییر سبک زندگی) تجویز می‌شوند. پرمصرف‌ترین داروها، آمفتامین آدرال و ریتالین،هستند. محرک‌ها با افزایش سطح انتقال دهنده عصبی دوپامین در مغز باعث افزایش انگیزه و توجه در بیماران می‌شوند.
به مشاوره احتیاج دارید؟

به مشاوره احتیاج دارید؟

از ما

سوال دارید؟

ارتباط
از ما سوال دارید؟

از ما سوال دارید؟

درخواست مشاوره

فرم زیر را پر کنید تا در اسرع وقت با شما تماس بگیریم